Καλωσήρθες στον χώρο όπου η πίστη συναντά τη σύγχρονη ματιά! Εδώ, τα Θρησκευτικά δεν είναι βαρετό μάθημα, αλλά ένα ταξίδι γνώσης, προβληματισμού και έμπνευσης. Ανακάλυψε δραστηριότητες, παιχνίδια, παρουσιάσεις, φύλλα εργασίας, σύγχρονες προσεγγίσεις και αληθινά ερωτήματα για τη ζωή, τον Θεό και τον άνθρωπο. Για μαθητές που σκέφτονται. Για εκπαιδευτικούς που δημιουργούν. ❤️ Για ανθρώπους που αναζητούν νόημα.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αγιότητα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αγιότητα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2025
Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2025
MAN OF GOD-ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
Η ταινία “Man of God” παρακολουθεί τον βίο του Αγίου Νεκταρίου της Αίγινας.
Η ταινία παρουσιάζει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, τις συκοφαντίες και την εξορία του από την εκκλησιαστική εξουσία, ενώ παράλληλα δείχνει την αφοσίωσή του στους ταπεινούς και τη ζωή του ως πρότυπο αγιότητας.
Βασικά στοιχεία
Σκηνοθεσία / Σενάριο: Yelena Popovic
Χώρα παραγωγής: Ελλάδα (με διεθνές καστ)
Γλώσσα: Αγγλικά (παρά την ελληνική θεματολογία)
Διάρκεια: περίπου 111 λεπτά
Κύριοι πρωταγωνιστές
Άρης Σερβετάλης ως Άγιος Νεκτάριος ,Mickey Rourke (με μικρότερο ρόλο) , Alexander Petrov επίσης στο καστ.
Πλοκή .Η ιστορία ξεκινά με τον Νεκτάριο στην Αίγυπτο ως Μητροπολίτη Πενταπόλεως, όπου η δημοτικότητά του και η αφιέρωσή του στους ταπεινούς προκαλούν ζήλια.
Συνεχίζει στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή στην Αθήνα και στην πορεία προς την Αίγινα, όπου ιδρύει μοναστήρι και ζει τα τελευταία χρόνια της ζωής του με ταπεινό τρόπο.
Αποδοχή & Επιρροή. Η ταινία είχε εξαιρετική εμπορική πορεία στην Ελλάδα: μέσα σε τρεις εβδομάδες πούλησε πάνω από 241.000 εισιτήρια.
Γιατί αξίζει να τη δείτε
Η ταινία δεν είναι απλά μια βιογραφία· είναι μια στάση ζωής. Προβάλλει πώς κάποιος μπορεί να παραμείνει πιστός στις αρχές του παρότι βρίσκει αντιξοότητες.
Με το βλέμμα στον Ουρανό: Ένα ντοκιμαντέρ για τον Άγιο Νεκτάριο Πενταπόλεως |
Με το βλέμμα στον ουρανό.
Ένα ντοκυμαντέρ για τον Άγιο Νεκτάριο Πενταπόλεως
Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2025
Οι δια Χριστόν σαλοί
Ποιός θέλει να γίνει εκατομμυριούχος;
Οι Άγιοι της διπλανής πόρτας
Μέσα από ερωτήσεις θα δοκιμάσεις τις γνώσεις σου πάνω στο θέμα: «Οι δια Χριστόν σαλοί και η αληθινή ευσέβεια». Οι δια Χριστόν σαλοί ήταν άγιοι που προσποιούνταν τους τρελούς για να ξεσκεπάσουν την υποκρισία και να αφυπνίσουν συνειδήσεις. Ζούσαν με απλότητα, ταπείνωση και ελευθερία, κρύβοντας την αγιότητά τους και θυμίζοντας ότι η πίστη δεν είναι επίδειξη αλλά βίωμα καρδιάς.
Κάθε ερώτηση σε φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην κορυφή. Στόχος δεν είναι μόνο να απαντήσεις σωστά, αλλά να σκεφτείς, να θυμηθείς και να κατανοήσεις βαθύτερα το μήνυμα της πίστης.
Πάτα Έναρξη και… καλή επιτυχία!
Οι δια Χριστόν σαλοί ήταν άγιοι που έκρυβαν την αγιότητά τους, πολλές φορές πίσω από παράξενες ή ταπεινές συμπεριφορές, για να ξεσκεπάσουν την υποκρισία της κοινωνίας.
Το τραγούδι «Οι άγιοι της διπλανής πόρτας» μιλάει για ανθρώπους της καθημερινότητας που δεν φαίνονται, δεν κάνουν επίδειξη, αλλά κουβαλούν πραγματική αγάπη, πίστη και καλοσύνη.
Όπως και οι σαλoί, έτσι κι αυτοί οι «άγιοι» ζουν σιωπηλά, αλλά φωτίζουν τον κόσμο με την παρουσία τους.
Το τραγούδι τονίζει ότι η αγιότητα δεν είναι μακριά, αλλά μπορεί να βρίσκεται «στη διπλανή πόρτα».
- Ποια στοιχεία του τραγουδιού θυμίζουν τη στάση των δια Χριστόν σαλών;
- Γιατί νομίζετε ότι οι πραγματικά άγιοι δεν φαίνονται πάντα;
- Μπορεί σήμερα να υπάρχουν τέτοιοι “άγιοι της διπλανής πόρτας”; Δώστε παραδείγματα.
- Πώς σχετίζεται αυτό με την ευσέβεια και όχι με τον ευσεβισμό;
Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2025
Άγιος Ευγένιος Ροντιόνωφ ο Νεομάρτυρας
Μικρό, κατανυκτικό βίντεο για τον νεαρό Ρώσο στρατιώτη Ευγένιο Ροντιόνωφ, που μαρτύρησε στη Θητεία του επειδή δεν αρνήθηκε την πίστη του. Με λιτές εικόνες και δυνατή μουσική, παρουσιάζει τη σταθερότητα, την απλότητα και το θάρρος ενός σύγχρονου μάρτυρα, καλώντας μας να σκεφτούμε τι σημαίνει ομολογία πίστεως στη δική μας καθημερινότητα.
- Ποια στιγμή του βίντεο σε συγκίνησε περισσότερο και γιατί;
- Πώς ορίζεται σήμερα η «ομολογία»;
- Σε ποιες μικρές επιλογές φαίνεται;
- Τι σημαίνει να τιμάς έναν σύγχρονο άγιο;
Λίγα λόγια για την ταινία «Το Νησί»
Η ταινία διαδραματίζεται σε ένα απομονωμένο μοναστήρι στη Βόρεια Ρωσία και αφηγείται την ιστορία του μοναχού Ανατόλιου, ενός ανθρώπου με βαθύ πνευματικό τραύμα, που ζει μετανιωμένος για ένα γεγονός του παρελθόντος.
Ο Ανατόλιος έχει γίνει ασκητής και ζει με αυστηρή λιτότητα, ενώ πολλοί πιστοί τον θεωρούν άνθρωπο του Θεού, γιατί διαθέτει χαρίσματα: προσεύχεται, θεραπεύει και δίνει πνευματική καθοδήγηση.
Παρ’ όλα αυτά, κουβαλά μέσα του βαθιά ενοχή και ζητά τη συγχώρεση του Θεού.
Θεματικά στοιχεία:
- Η μετάνοια ως δρόμος ελευθερίας.
- Η συγχώρεση ως δώρο του Θεού.
- Η ταπείνωση, η προσευχή και η αγάπη ως τρόπος ζωής.
- Η πνευματική αναγέννηση ενός ανθρώπου που επέλεξε να μεταστραφεί εσωτερικά.
Η ταινία είναι αργή, στοχαστική και βαθιά συγκινητική, αποπνέει το βίωμα της Ορθόδοξης πίστης και της εσωτερικής κάθαρσης.
Τετάρτη 6 Αυγούστου 2025
Υπάρχουν κάποιοι άγιοι που φορούν «μπλού τζίν»…
Ας αφήσουμε τον Θεό να μας εκπλήξει, ας του επιτρέψουμε να ακυρώσει και τρελάνει την λογική μας. Το έχω γράψει πολλές φορές κι άλλες τόσες έχω αναφέρει σε ομιλίες, ότι στις μέρες μας, οι σύγχρονοι Χριστιανοί έχουν περιορίσει την αγιότητα πάρα πολύ. Έχουν στενεύσει ότι πιο πλατύ και ευρύχωρο, ανοιχτό και φιλάνθρωπο υπάρχει, την αγκαλιά της παρουσίας του Θεού. Όταν πιστεύεις ότι οι άγιοι είναι μονάχα ασκητές, μοναχοί και μάλιστα με οργιές από γένια και μαλλιά, αφήνοντας εκτός αγιότητας τόσες ψυχές που ζούν και αναπνέουν την χάρι του Θεού, τότε έχεις καταστρέψει ότι πιο σημαντικό έχει αυτή η ζωή την έκπληξη και ανατροπή
Όχι άγιοι δεν είναι μόνο μοναχοί και ιερείς με μακριά γένια, τριμμένα ράσα και απόμακρες συμπεριφορές. Είναι και κάτι άγιοι σταυρωμένοι αλλά χαρούμενοι με φιλάνθρωπες καρδιές που ζουν στην ενορία μας, στο χωριό και πόλη μας, εκεί στο διπλανό δωμάτιο της πολυκατοικίας μας, του νοσοκομείου, της φυλακής ή του ψυχιατρείου.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αμαρτία και συγχρόνως ακύρωση της ομορφιά της ζωής, να περιορίζεις με την θρησκευτική στενομυαλιά σου, την ποικιλία της παρουσίας του Θεού και μάλιστα των παράδοξων δρόμων του. Ο παράδεισος είναι μια απίστευτα όμορφη έκπληξη και εσύ τον θέλεις ως ένα χασμουρητό που σε πεθαίνει. Η παρουσία του Θεού είναι το απροσδόκητο και εσύ την θέλεις ως αναμενόμενο. Δεν θα σου κάνει όμως το χατίρι, ο Θεός θα παραμείνει σε πείσμα της λογικής μας, απρόβλεπτος.
Γιατί ο Θεός όσο κι αν το θελήσουμε δεν φυλακίζεται στις ιδέες μας, δεν μικρύνει στις αντιλήψεις μας, δεν χάνεται στην στενοκαρδία μας. Πάντα μα πάντα θα μας ξεφεύγει. Εκεί που θα λέμε τον βρήκαμε θα χάνεται και εκεί που θα λέμε τον γνώρισα θα γίνεται αγνώριστος. Όταν θα λες είναι «δικός» μου, θα γίνεται ξένος και όταν λες το κέρδισα θα γίνεται απών.
Και όλα αυτά τα λέω, γιατί αυτές τις μέρες γνώρισα έναν κληρικό που, δεν έχει μακριά γένια και μαλλιά. Δεν είναι λυγερόκορμος και «ασκητικός». Όμως πιστέψτε με τέτοια φιλάνθρωπη καρδιά και ελεήμονα, τέτοια ταπείνωση και αγάπη, ισορροπία και αρμονία είχα χρόνια να συναντήσω.
Για ακόμη μια φορά ο Θεός με είχε εκπλήξει. Η Χάρις με είχε βεβαιώσει ότι πνέει και κατοικεί όπου θέλει και λογαριασμό δεν μας δίνει. Είχα και πάλι καταλάβει ότι η πνευματική ζωή, η εν χριστώ εμπειρία δεν βιώνεται από εκείνους που την χρησιμοποιούν για να κτίσουν το μύθο και το προφίλ τους, αλλά από από αυτούς, που απογύμνωσαν και τσαλάκωσαν έως θανάτου τον εαυτό τους, και επέτρεψαν στο Θεό να τους νικήσει. Γιατί το μυστικό της πνευματικής ζωής θα παραμένει πάντα ένα, να επιτρέψουμε στο Θεό να μας αλώσει με την αγάπη του.
Ας ανοίξουμε τα μάτια μας, ας πλατύνουμε την ψυχή μας, ώστε να δούμε ότι δίπλα μας, υπάρχουν άγιοι άνθρωποι, καθημερινοί απλοί με απλές καθημερινές πράξεις. Που ζουν αθόρυβα και σκορπίζουν το θαύμα της ανθρωπιάς, της χαρά και της φιλανθρωπίας του Θεού.
Όχι άγιοι δεν είναι μόνο μοναχοί και ιερείς με μακριά γένια, τριμμένα ράσα και απόμακρες συμπεριφορές. Είναι και κάτι άγιοι σταυρωμένοι αλλά χαρούμενοι με φιλάνθρωπες καρδιές που ζουν στην ενορία μας, στο χωριό και πόλη μας, εκεί στο διπλανό δωμάτιο της πολυκατοικίας μας, του νοσοκομείου, της φυλακής ή του ψυχιατρείου.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αμαρτία και συγχρόνως ακύρωση της ομορφιά της ζωής, να περιορίζεις με την θρησκευτική στενομυαλιά σου, την ποικιλία της παρουσίας του Θεού και μάλιστα των παράδοξων δρόμων του. Ο παράδεισος είναι μια απίστευτα όμορφη έκπληξη και εσύ τον θέλεις ως ένα χασμουρητό που σε πεθαίνει. Η παρουσία του Θεού είναι το απροσδόκητο και εσύ την θέλεις ως αναμενόμενο. Δεν θα σου κάνει όμως το χατίρι, ο Θεός θα παραμείνει σε πείσμα της λογικής μας, απρόβλεπτος.
Γιατί ο Θεός όσο κι αν το θελήσουμε δεν φυλακίζεται στις ιδέες μας, δεν μικρύνει στις αντιλήψεις μας, δεν χάνεται στην στενοκαρδία μας. Πάντα μα πάντα θα μας ξεφεύγει. Εκεί που θα λέμε τον βρήκαμε θα χάνεται και εκεί που θα λέμε τον γνώρισα θα γίνεται αγνώριστος. Όταν θα λες είναι «δικός» μου, θα γίνεται ξένος και όταν λες το κέρδισα θα γίνεται απών.
Και όλα αυτά τα λέω, γιατί αυτές τις μέρες γνώρισα έναν κληρικό που, δεν έχει μακριά γένια και μαλλιά. Δεν είναι λυγερόκορμος και «ασκητικός». Όμως πιστέψτε με τέτοια φιλάνθρωπη καρδιά και ελεήμονα, τέτοια ταπείνωση και αγάπη, ισορροπία και αρμονία είχα χρόνια να συναντήσω.
Για ακόμη μια φορά ο Θεός με είχε εκπλήξει. Η Χάρις με είχε βεβαιώσει ότι πνέει και κατοικεί όπου θέλει και λογαριασμό δεν μας δίνει. Είχα και πάλι καταλάβει ότι η πνευματική ζωή, η εν χριστώ εμπειρία δεν βιώνεται από εκείνους που την χρησιμοποιούν για να κτίσουν το μύθο και το προφίλ τους, αλλά από από αυτούς, που απογύμνωσαν και τσαλάκωσαν έως θανάτου τον εαυτό τους, και επέτρεψαν στο Θεό να τους νικήσει. Γιατί το μυστικό της πνευματικής ζωής θα παραμένει πάντα ένα, να επιτρέψουμε στο Θεό να μας αλώσει με την αγάπη του.
Ας ανοίξουμε τα μάτια μας, ας πλατύνουμε την ψυχή μας, ώστε να δούμε ότι δίπλα μας, υπάρχουν άγιοι άνθρωποι, καθημερινοί απλοί με απλές καθημερινές πράξεις. Που ζουν αθόρυβα και σκορπίζουν το θαύμα της ανθρωπιάς, της χαρά και της φιλανθρωπίας του Θεού.
Οι άγιοι του μέλλοντος δεν θα ζουν μονάχα σε μοναστήρια, ούτε θα είναι σώνει και καλά ρασοφόροι, θα είναι κάτι απλές ψυχές, ανυποψίαστες, αθώες και φιλάνθρωπες, που στα διπλανά της πόλης διαμερίσματα, θα βιώνουν την κόλαση του δίχως να χάνουν την ελπίδα του παραδείσου. Και θα αυτοί που θα γεύονται τον παράδεισο και την Χάρι του Θεού γιατί ποτέ δεν πίστευσαν ότι την αξίζουν. Και να το θυμάστε θα φοράν μπλού τζιν….
π.Χαράλαμπος Παπαδόπουλος
Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
ΣΗΜΕΙΑ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ-ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΣΤΟ YOUTUBE ΤΟΥ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΑΛΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΒΕΡΟΙΑ.
Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ
ΕΝΑ Ρ ΧΩΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΑΓΡΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ ΔΙΠΛΑΝΗΣ ΠΟΡΤΑΣ
ΑΓΙΟΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ:
Ο ΑΓΙΟΣ ΤΩΝ ΛΕΠΡΩΝ ΕΥΜΕΝΙΟΣ ΣΑΡΙΔΑΚΗΣ ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΩΝ
Συναξάρι Οσίου Ευμενίου (Σαριδάκη) — Σύντομη περίληψη
Καταγωγή & παιδικά χρόνια:
Γεννήθηκε στην Εθιά Ηρακλείου (1/1/1931) σε πολύτεκνη, φτωχή και ευσεβή οικογένεια. Από μικρός διακρίθηκε για την αγάπη του στην Εκκλησία και την εγκράτεια, με εμπειρίες Χάριτος που σημάδεψαν τη ζωή του.
Κλήση & μοναχισμός:
Σε ηλικία 17 ετών προσήλθε στη Μονή Αγίου Νικήτα Κρήτης. Μετά τριετή δοκιμή εκάρη μοναχός με το όνομα Σωφρόνιος, ζώντας με ταπείνωση, υπακοή, νυχτερινή προσευχή και πολλούς κόπους.
Στρατιωτική θητεία & ασθένεια:
Κατά τη θητεία του (1954) νόσησε σοβαρά και διαγνώστηκε με λέπρα. Θεραπεύτηκε στον Αντιλεπρικό Σταθμό «Αγ. Βαρβάρα» και παρέμεινε εκεί εθελοντικά για να υπηρετεί τους πάσχοντες.
Διακονία στο Λοιμωδών & πνευματική καθοδήγηση:
Έζησε σε κελί δίπλα στον ναό Αγίων Αναργύρων, φρόντιζε ασθενείς, στόλιζε θαλάμους με εικόνες/βιβλία, έφτιαχνε λιβάνι, ταξίδευε στο Άγιον Όρος. Υπήρξε μαθητής και διάκονος του οσίου Νικηφόρου του Λεπρού.
Ιερωσύνη:
Το 1975 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και μετονομάστηκε Ευμένιος. Διακρίθηκε ως λειτουργός και πνευματικός, τελώντας ακολουθίες, ευχέλαια, αγιασμούς και εξορκισμούς με πολλή αγάπη.
Τελευταία χρόνια & κοίμηση:
Παρά σοβαρά προβλήματα υγείας (σάκχαρο, νεφρική ανεπάρκεια κ.ά.) συνέχισε τη διακονία. Εκοιμήθη στις 23 Μαΐου 1999 (Κυριακή των Αγίων 318 Θεοφόρων Πατέρων) και ετάφη στην πατρίδα του, την Εθιά.
Παρακαταθήκη:
Ζωντανό παράδειγμα ταπεινής αγάπης, υπομονής στον πόνο και θυσιαστικής διακονίας. Μετά την κοίμησή του, πολλοί μαρτυρούν θαυμαστές επεμβάσεις με τις πρεσβείες του.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
