Προσκυνούμεν Σου τα Πάθη, Χριστέ...

Καθώς πλησιάζει η πιο κατανυκτική περίοδος του εκκλησιαστικού χρόνου, η Μεγάλη Εβδομάδα, η καρδιά της Εκκλησίας χτυπά δυνατά στον παλμό των Θείων Παθών. Η κάθε ημέρα γίνεται και μια στάση στο δρόμο προς τον Γολγοθά. Κάθε ύμνος, κάθε εικόνα, κάθε ψαλμωδία, ανοίγει παράθυρα προς το Άγιο Πάθος Του.

Η φράση «Προσκυνούμεν Σου τα Πάθη, Χριστέ» δεν είναι απλώς λέξη λατρείας· είναι μια πράξη αγάπης, αναγνώρισης και ταπεινής συμμετοχής στο μυστήριο της σωτηρίας. Η Εκκλησία μάς καλεί να μην είμαστε απλοί θεατές του Θείου Δράματος, αλλά συμμέτοχοι, συγκοινωνοί, μαθητές που περπατούν τον δρόμο του Σταυρού με προοπτική την Ανάσταση.

Μέσα από τη διδακτική αυτή ενότητα, προσεγγίζουμε τα γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδας όχι ως ιστορικές μνήμες, αλλά ως ζωντανή πρόσκληση να αναγνωρίσουμε το μεγαλείο της αγάπης Του για τον κόσμο. Προσκυνώντας τα Πάθη Του, προετοιμάζουμε την καρδιά μας να λάμψει από το φως της Ανάστασης.